Γυναικολογικές παθήσεις
Η συμβολή της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής
στις γυναικολογικές παθήσεις
Γυναικολογικά νοσήματα, στα οποία μπορεί να προσφέρει ουσιαστική συμβολή και θεραπεία η Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι:
- το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών,
- η ενδομητρίωση πρώτου και δευτέρου βαθμού,
- οι διαταραχές περιόδου,
- αμμηνόρροιες, αραιο-ολιγομηνόρροιες,
- το προεμμηνορυσιακό σύνδρομο,
- η ιδιοπαθής υπογονιμότης,
- οι υποτροπιάζουσες κολπίτιδες,
- η HPV λοίμωξη,
- οι μαστίτιδες,
- τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης,
- σημαντικότατη είναι και η συμβολή της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στην αντιμετώπιση συμπτωμάτων κατά τη διάρκεια της κύησης, τον τοκετό και τη λοχεία.
Η ζάλη, η αδυναμία, οι γαστρεντερικές διαταραχές με ναυτία και εμετούς, οι διαταραχές της όρεξης και των κενώσεων, οι κεφαλαλγίες, οι μεταβολικές διαταραχές συμπεριλαμβανομένου και του θυρεοειδούς, οι υποτροπιάζουσες λοιμώξεις, οι αγγειακές διαταραχές ιδιαίτερα των κάτω άκρων και βέβαια οι ψυχικές διαταραχές που μπορούν να εμφανιστούν, αποτελούν μόνο μικρή αναφορά της καθημερινής κλινικής πράξης και προσφοράς της Ομοιοπαθητικής στην έγκυο.Το αποτέλεσμα μία τέτοιας ήπιας θεραπευτικής προσέγγισης εξαρτάται από τη σωστή εξατομικευμένη προσέγγιση της ασθενούς από τον Ομοιοπαθητικό ιατρό. Κάθε οργανισμός έχει διαφορετικό νευρο-ορμονικό προφίλ και χρήζει εξατομικευμένης ομοιοπαθητικής θεραπείας για να επιτευχθούν τα θεραπευτικά αποτελέσματα.
Η κολπίτιδα είναι η πιο συχνή αιτία που μια γυναίκα θα επισκεφθεί το γιατρό.
Οι στατιστικές αναφέρουν ότι σχεδόν όλες οι γυναίκες τουλάχιστον μια φορά κατά τη διάρκεια της ζωής τους θα εμφανίσουν ένα τέτοιο πρόβλημα.
Στον υγιή κόλπο της γυναίκας υπάρχουν τόσο μικρόβια όσο και μύκητες. Όταν η άμυνα του γυναικείου οργανισμού λειτουργεί σωστά, διατηρείται μια ισορροπία ανάμεσα στα διάφορα είδη μικροβίων και μυκήτων που υπάρχουν στον κόλπο. Το pH του υγιούς κόλπου είναι ελαφρά όξινο, και αυτό εμποδίζει τα «παθογόνα» μικρόβια να αναπτυχθούνυπέρμετρα σε βάρος των «φυσιολογικών» μικροβίων. Όταν η άμυνα είναι διαταραγμένη, τότε διάφοροι παράγοντες μπορούν να επιδράσουν επιβαρυντικά στον γυναικείο οργανισμό με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια κολπίτιδα.
Τέτοιοι παράγοντες μπορεί να είναι:
- η χρήση αντιβιοτικών
- η εγκυμοσύνη
- οι πλύσεις του κόλπου με αντισηπτικά ή άλλες ουσίες
- η μακρά τοπική έκθεση σε υγρό περιβάλλον
- τα πολύ στενά εσώρουχα
- η κακή διατροφή
- διάφορα προϊόντα για κολπική χρήση (όπως σπρέι, λιπαντικά, συσκευές για αντισύλληψη κλπ).
Τα συνηθισμένα συμπτώματα που παρουσιάζει μια γυναίκα που πάσχει από κολπίτιδα είναι η δυσφορία, το οίδημα,η φαγούρα, το κάψιμο στην περιοχή του κόλπου. Ανάλογα με το αίτιο που προκαλεί όμως την κολπίτιδα μπορούν να εμφανιστούν και έκκριμα υδαρές ή λευκό, έκκριμα λευκό και παχύρρευστο η έκκριμα κίτρινο-πράσινο με άσχημη μυρωδιά.
Η επίσκεψη στον γυναικολόγο και οι εργαστηριακές εξετάσεις είναι απαραίτητες για να επιβεβαιωθεί η κολπίτιδα, το αίτιο που την προκάλεσε και να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία.Εδώ,όμως, συχνά αρχίζουν τα προβλήματα και η ατελείωτη ταλαιπωρία της γυναίκας.Σήμερα διατίθενται πολλά φάρμακα –κυρίως αντιβιοτικά -που χορηγούνται για την καταπολέμηση της πάθησης.
Πολλές φορές όμως τα συμπτώματα υποχωρούν αλλά ξαναεμφανίζονται μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, συχνά με μεγαλύτερη ένταση.Τότε η γυναίκα αναγκάζεται να πάρει ακόμα μια σειρά αντιβίωσις, ίσως πιο “δυνατής” αυτή τη φορά, αλλά η λύση είναι πάλη προσωρινή.
Έτσι αρχίζει ένας φαύλος κύκλος που προκαλεί αφάνταστη ταλαιπωρία στον γυναικείο πληθυσμό.Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι οι μυκητιασικές κολπίτιδες – που είναι και οι συχνότερες- έχουν σαν αίτιο πολλές φορές και τη συχνή χρήση αντιβιοτικών για άλλα προβλήματα υγείας.Ακόμα περισσότερο δυσάρεστο είναι το γεγονός ότι σε ορισμένες γυναίκες τα ενοχλητικά συμπτώματα της κολπίτιδας δεν επανεμφανίζονται απλά λίγο χρόνο μετά την χρήση της αντιβίωσις, αλλά επιμένουν ενώ παίρνουν την θεραπεία.
Τα μικρόβια ή οι μύκητες, έχουν ενοχοποιηθεί πολλές φορές για τα δεινά του ανθρώπου.
Ξεχνάμε όμως ότι είναι και αυτά μορφές ζωής απαραίτητες για την ισορροπία του ευρύτερου οικοσυστήματος, μέρος του οποίου είναι και ο άνθρωπος.Έχει αποδειχθεί ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει σε στείρο από μικρόβια περιβάλλον. Είναι γεγονός επίσης ότι τα μικρόβια αποτελούν καταλύτες της ζωής.
Στον αγώνα τα μικρόβια αντιδρούν με μεταλλάξεις και αύξηση της ανθεκτικότητας τους στα αντιβιοτικά.
Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε ένα θεραπευτικό αδιέξοδο, που δημιουργεί και άλλα προβλήματα, όπως διαταραχή στην σεξουαλική ζωή της γυναίκας, άγχος, που μπορεί να φτάσει στα πρόθυρα της μελαγχολίας και της νεύρωσης.
Στις γυναίκες που πάσχουν από συχνές και υποτροπιάζουσες κολπίτιδες, η ομοιοπαθητική ιατρική μπορεί να προσφέρει μια ασφαλή, αποτελεσματική, και μόνιμη λύση στο πρόβλημά τους.
Ομοιοπαθητική και κολπίτιδες
Η ομοιοπαθητική ιατρική θεωρεί ότι οι μικροοργανισμοί –είτε πρόκειται για μικρόβια είτε για μύκητες – συνιστούν μόνο την αφορμή για μια κολπίτιδα.
Η πραγματική αιτία είναι η μειωμένη ικανότητα των αμυντικών μηχανισμών του οργανισμού να αντιδράσουν στη μικροβιακή εισβολή.
Οι συχνές υποτροπές μιας κολπίτιδας, που τείνει να διαιωνισθεί, αποδεικνύουν πως η λύση για τη θεραπεία δεν είναι να σκοτώσουμε απλώς τα υπεύθυνα μικρόβια, πρέπει να ενισχύσουμε την αμυντική ικανότητα του οργανισμού.
Οι άμυνες του οργανισμού απέναντι στα μικρόβια ή τους μύκητες μπορούνε θα δραστηριοποιηθούν με τη βοήθεια της ομοιοπαθητικής θεραπείας.
Είναι γνωστό ότι, οι γυναίκες που υποφέρουν από υποτροπιάζουσες κολπίτιδες, είναι πολύ συχνά και ψυχικά ταλαιπωρημένες.Λόγω του χρόνιου προβλήματος διαταράσσεται η σεξουαλική τους ζωής, η ανάγκη να βρίσκονται συνέχεια σε θεραπεία γίνεται για γυναίκες ένα καθημερινό άγχος.
Η σωστή ομοιοπαθητική θεραπεία μπορεί να προσφέρει ολιστική βοήθεια,γιατί δεν απευθύνεται μόνο στην κολπίτιδα της γυναίκας, αλλά στοχεύει και στην αποκατάσταση της υγείας γενικότερα στο σωματικό,ψυχικό και νοητικό επίπεδο.
Πολυκυστικές ωοθήκες
Το σύνδρομο πολυκυστικών καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα κλινικών εκδηλώσεων, όπως οι διαταραχές περιόδου και μπορεί να συμπεριλάβει και πιο σοβαρές όπως ο κίνδυνος ανάπτυξης σακχαρώδους διαβήτη. Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως στην εφηβεία, αν και σε πολλές γυναίκες μπορεί να εμφανιστούν αργότερα. Πρόκειται για μια συχνή διαταραχή που συναντάται στο 10 – 15% των γυναικών και δημιουργεί διαταραχές περιόδου, διαταραχές ωοθυλακιορρηξίας και προβλήματα γονιμότητας καθώς και αυξημένη τριχοφυία και προβλήματα ακμής, έως και κατάθλιψη και εναλλαγές διάθεσης. Περιβαλλοντικοί αλλά κυρίως γενετικοί φαίνεται ότι είναι οι παράγοντες που οδηγούν στην εμφάνιση του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών, όπως γενετική διαταραχή στην έκκριση των ανδρογόνων και στην δράση της ινσουλίνης.
Η εξατομικευμένη προσέγγιση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στις γυναίκες με πολυκυστικές ή σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, απαιτεί ένα αναλυτικό ιστορικό, μέσα από το οποίο αναζητείται το σύνολο των εκφάνσεων της ορμονικής εκτροπής, στο μεταβολικό, νευρικό και ανοσοποιητικό σύστημα. Για παράδειγμα δεν είναι καθόλου τυχαίες οι εναλλαγές διάθεσης, συμπεριφοράς και συναισθημάτων που βιώνουν οι γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, μια που η γενετική διαταραχή στην έκκριση ανδρογόνων επηρεάζει το νευρικό σύστημα, ενώ η διαταραχή στην δράση της ινσουλίνης επηρεάζει το μεταβολικό προφίλ. Δεν είναι καθόλου τυχαία για παράδειγμα η επιμονή του Ομοιοπαθητικού ιατρού στη συνέντευξη με την ασθενή, να μάθει τις διατροφικές της συνήθειες και ανάγκες και την διαφορετική συναισθηματική της απόκριση στα εξωτερικά στρεσογόνα ερεθίσματα. Ουσιαστικά ο Ομοιοπαθητικός ιατρός, σκιαγραφεί ψηφίδα ψηφίδα, το σύνολο της νευρο-ενδοκρινο-ανοσολογικής εικόνας της εκτροπής της ασθενούς, ώστε να καταλήξει σε ένα και μόνο εξατομικευμένο ομοιοπαθητικό φαρμακευτικό σκεύασμα, που θα την αναιρέσει. Η προσέγγιση αυτή αποδεικνύεται πολύ επιτυχημένη στην καθημερινή κλινική πράξη, μια που πλήθος γυναικών με πολυκυστικές ωοθήκες, έχουν θεραπευτεί μόνιμα με την Ομοιοπαθητική Ιατρική.